Τι σχέση έχουν, άραγε, μεταξύ τους ο γνωστός σε όλους μας βαρυποινίτης Δημήτρης Κουφοντίνας, το Κράτος Δικαίου και ο Ορθολογισμός; Θα έλεγα ότι μετά την επιστολή 1.000(!) συναδέλφων μου, δικηγόρων και νομικών, που απευθύνουν έκκληση προς την Κυβέρνηση να εφαρμοστεί το ‘‘Κράτος Δικαίου’’ επί του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα, έτσι ώστε αυτό να μην ‘‘καταντά’’ να αποτελεί είτε ένα ‘‘κούφιο’’ είτε ένα ‘‘a la carte’’ θεσμικό ιδεολόγημα, η αμεσότητα της μεταξύ τους σχέσης προκύπτει ως προφανής, μια που, εν τέλει, ο Ορθολογισμός (ο τυπικά νομικός αλλά και ο ευρύτερα εννοούμενος) είναι ο μόνος που μπορεί να ‘‘παράξει’’ και να μας δώσει στέρεες απαντήσεις επί της περιπτώσεως.

Δεν έχουν περάσει παρά ελάχιστες μόνο μέρες από μια πολύ σημαντική σύσκεψη που είχαν η Καγκελάριος Merkel και ο Πρόεδρος Macron (https://www.thelocal.de/20210205/macron-and-merkel-in-talks-over-european-defence-and-us-relations), μια σύσκεψη που συνδέεται ίσως και υπαρκτικά με το ίδιο το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). 

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΤΗΣ VOLKSWAGEN. Όταν το 2007 ο Nassim Nicholas Taleb έγραφε το παγκοσμίου πια φήμης bestseller του ‘‘O Μαύρος Κύκνος’’, συνδέοντας τη ‘‘Χώρα του Απρόσμενου’’ με τη ‘‘Χώρα της οντολογικής Πραγματικότητας’’, πέρα από το υπέροχο νοητικό ταξίδι που μας πρόσφερε, μας κατηχούσε στην ιδέα ότι τελικά οι απρόβλεπτες και αρχικά ανεξήγητες εξελίξεις όχι απλά μπορεί να συμβαίνουν, αλλά να παράγουν κιόλας, ως ‘‘επισυμβαινόμενα’’ τους, είτε θετικές επιπτώσεις είτε αρνητικές παρενέργειες. Η ζωή και η Ιστορία, άλλωστε, είναι γεμάτη από τέτοιου είδους εξελίξεις.

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΡΑΓΕ, ΟΤΙ Η ΚΙΝΑ ΚΡΑΤΑ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ; (ΚΙΝΑ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ).

Το θέμα της καταφάσεως ή της αρνήσεως, αντιστρόφως, της ύπαρξης νομιμότητας σε δεδομένη τηλεφωνική παρακολούθηση από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) του νυν Προέδρου του ΚΙΝΑΛ και τότε Ευρωβουλευτή Ν. Ανδρουλάκη είναι ένα μερικότερο μεν και πρωταρχικό θέμα της ευρύτερης ανατάραξης που προεκλήθη στα πολιτικά τεκταινόμενα της χώρας. 

Η παρουσία του εκάστοτε Έλληνα Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ είναι αναμφισβήτητα ένα ετήσιο εθνικό γεγονός υψηλής σπουδαιότητας, καθώς η συγκεκριμένη έκθεση συνήθως αποτελεί το forum εκφοράς και εξειδίκευσης των κυβερνητικών στοχεύσεων και προσδιορισμού του μίγματος και των κατευθύνσεων της ήδη ασκούμενης αλλά και της μακροπρόθεσμης οικονομικής πολιτικής.

Το Λιμάνι του Πειραιά είναι το εμβληματικότερο ελληνικό λιμάνι και ένα από τα μεγαλύτερα της Μεσογείου και της Ευρώπης. Ως διαμετακομιστικός κόμβος αποτελεί την Πύλη και το καίριο ‘‘σημείο επαφής’’ όχι μόνο της Χώρας μας αλλά και της Ηπείρου μας με τον υπόλοιπο Κόσμο. 

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι τοις πάσι γνωστός. Κατά την προσωπική μου άποψη, ο πάλαι ποτέ Καθηγητής μου στο ΑΠΘ επί του Συνταγματικού Δικαίου ανήκειστη διακριτή και αριθμητικά συγκεκριμένη ομάδα των πολιτικών που ξεχωρίζουν για το γνωστικό επίπεδο, την ευφράδεια και την οξυδέρκεια τους. Γι’ αυτό και το πρόσφατο άρθρο του με τίτλο ‘‘Δηλώσεις που θα ήταν σκόπιμο να κάνει η Κυβέρνηση εξ’ ονόματος της Ελληνικής Δημοκρατίας στη διαδικασία κύρωσης της συμφωνίας Ελλάδας- Αιγύπτου και της Συμφωνίας Ελλάδας-Ιταλίας’’ με ‘‘παραξένεψε αρκετά’’. 

Τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών της 26ης Σεπτεμβρίου στη Γερμανία είναι ήδη γνωστά και οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβερνητικού συνασπισμού είναι ήδη εν εξελίξει. 

Με το που καλωσορίσαμε τον Σεπτέμβρη, στο άρθρο μου με τίτλο ‘‘Τι είδους γεωπολιτική διακύμανση συνιστούν τα πρόσφατα γεγονότα στο Αφγανιστάν’’  έγραφα κριτικά: ‘‘Ο διακηρυχθείς από τις ΗΠΑ ‘‘πόλεμος’’ της δυτικής δημοκρατίας κατά του δεσποτισμού και της πολιτειακής αυταρχικότητας είναι πια φανερό ότι εστιάζει στην αντιμετώπιση της Κίνας, στο πεδίο δηλαδή όπου πρόκειται να εκδηλωθεί ένας σκληρός ανταγωνισμός που θα γράψει την Παγκόσμια Ιστορία τουλάχιστον του πρώτου μισού αυτού του αιώνα’’.